24.11.15r.

Temat 1.: „ADHD - wyzwanie społeczne czy negacja?” – podsumowanie procesu.
Przypomnienie idei Programu Obywatele dla Demokracji oraz  założeń Projektu „ADHD wyzwanie społeczne czy negacja?”
Wspólna praca – „pytanie- odpowiedź” – zebranie wiadomości z całego procesu edukacyjnego.
Zajęcia grupowe- Zmień problem na wyzwanie – praca nad stworzeniem ścieżki pomocowej dla osób z kręgu dziecka z ADHD. Praktyczne wykorzystanie zdobytej wiedzy, analiza przykładów z życia dziecka z ADHD. Uczestnicy odpowiedzieli na pytania dot.  ADHD. Celem było w prosty sposób odpowiadać na pytania, jakie mogą pojawić się w ich pracy. Ważną umiejętnością, jaką wykazali się było przekazanie informacji potencjalnym opiekunom dziecka, oraz podkreślanie znaczenia rozpoczęcia procesu diagnozowania, wprowadzenia terapii i stworzenia systemu pomocy dziecku opartym na porozumieniu dorosłych.

20.10.15r.
Zmysły w nierównowadze a nadpobudliwość psychoruchowa.

W trakcie zajęć uczestnicy dowiedzieli się:
-       jak funkcjonuje układ przedsionkowy, proprioceptywny, wzrokowy, słuchowy i węchowy
-       jak dysfunkcje układów zmysłowych wpływają na funkcjonowanie dziecka
-       w jaki sposób ułatwić dziecku z dysfunkcjami SI funkcjonowanie w środowisku
-       wykonywali ćwiczenia związane z układem przedsionkowym, proprioceptywnym, wzrokowym, węchowym i słuchowym,
-       obejrzeli filmy z terapii SI

22.09.15r.
Zmysły w nierównowadze a nadpobudliwość psychoruchowa.

W trakcie zajęć uczestnicy dowiedzieli się:
- jakie są teoretyczne podstawy dotyczące integracji sensorycznej
- jakimi zmysłami poznajemy świat
- jak funkcjonuje układ dotykowy
- wykonywali ćwiczenia związane z układem dotykowym
- obejrzeli filmy z terapii SI

WARSZTATY - INSTYTUCJE

19 czerwiec 2015 r



Celem spotkania było pokazanie sytuacji dzieci i młodzieży z ADHD podczas wybuchów złości i agresji impulsywnej oraz przedstawienie sposobów radzenia sobie z nimi w bezpieczny sposób.

Na początku zapoznałam uczestników z pojęciem impulsywności i wspólnie szukaliśmy skojarzeń z dorosłą osobą impulsywną. W tej grupie okazało się, że skojarzenia pozytywne przeważają nad  negatywnymi. Następnie pokazałam eksperyment, który miał pokazać sytuację dziecka, czy nastolatka podczas wybuchu złości impulsywnej. Pokazałam komunikaty pozytywne i negatywne, które w sytuacji wybuchu złości werbalizujemy i w jaki sposób wpływają one na sytuację dziecka. Myślę, że eksperyment, który pokazuje obiektywnie określoną sytuację, zawsze zmienia sposób myślenia. Co oznacza, świeże spojrzenie i możliwość znalezienia właściwych rozwiązań.
Następnie uczestnicy podczas pracy w grupach opracowali spis zachowań, które widzieli u dzieci i młodzieży podczas wybuchu złości. Podczas przedstawiania wyników pracy na forum grupy pozostali chętnie go uzupełniali. Lista zachowań wyszła imponująca.  Można było utworzyć grupy charakterystycznych zachowań. Następnie był czas na dzielenie się swoimi poglądami, uczuciami, które mieli uczestnicy względem osób i ich zachowań podczas wybuchów złości impulsywnej. Wiele osób chętnie podzieliło się swoją bezradnością, złością, obawą. Wiele osób czuło się odpowiedzialnych za uczucia innych. Ważne było nazwanie tego co się w uczestnikach takich sytuacjach dzieje, ponieważ pozwala to na właściwe przygotowanie się.
Kolejnym zadaniem do pracy w grupach było przypomnienie sobie sygnałów poprzedzających taki wybuch złości impulsywnej u konkretnego wychowanka. Uczestnicy chętnie dzielili się swoimi spostrzeżeniami. Zauważenie we właściwym momencie sygnałów poprzedzających i umiejętne rozładowanie energii może nie dopuścić do kryzysu, jakim jest niewątpliwie wybuch złości impulsywnej – to co dzieje się podczas niego i po nim.
Uczestnicy zastanawiali się również nad czynnikami ułatwiającymi występowanie takich wybuchów. Wśród nich było wiele takich, których nie da się wyeliminować i w związku z tym jest duże prawdopodobieństwo, ze wybuch taki nastąpi. Zwróciłam również uwagę uczestników na konieczność bycia konsekwentnym w każdej sytuacji, co pomoże w uczeniu się właściwego zachowania przez dzieci i nastolatki.

Na zakończenie zajęć każdy z uczestników stworzył własną Propozycję działania zgodnie z podanym wzorem tak, aby być przygotowanym do wybuchu złości i agresji impulsywnej u dzieci i nastolatków, z którymi pracuje i aby właściwie i w sposób przemyślany zadziałał.
Sprowokowało to dyskusję na temat codziennego radzenia sobie w takich momentach. Wspólnie podawaliśmy sprawdzone sposoby radzenia sobie w takich sytuacjach.

„System wsparcia dziecka i rodziny”

19 maj 2015 r



Zajęcia rozpoczęły się przypomnieniem idei programu Obywatele dla Demokracji oraz głównych założeń Projektu. Kolejnym punktem było przywitanie zebranych i przedstawienie prezentacji „Skrzynka z narzędziami”  jak sama nazwa wskazuje różnorakich technik i modelów pracy pomocnych w pracy z nadpobudliwym dzieckiem.

W dalszej części przedstawiciele instytucji za pomocą bazy sytuacji ćwiczyli scenariusze trudnych zachowań i sposoby rozwiązywania problemów. Uczestników zapoznano także z techniką „Telefon do...”, która w łatwi i prosty sposób daje odpowiedz, kto w otoczeniu dziecka jest ważną         i znaczącą figurą.

Następnie zebrani poznali metodę pracy „Dam radę”, której celem jest zachęcenie  i pomoc   w zdobywaniu umiejętności potrzebnych do przezwyciężenia problemów dziecka, oraz elementy techniki „przeramowania”, czyli dokonywania zmian w sposobie postrzegania swojej rzeczywistości.  Kolejnym elementem spotkania było przedstawienie strategii pracy z dziećmi i młodzieżą miedzy innymi:, co trzeba wiedzieć pracując z dziećmi, czego pragną dzieci, co warto robić, a czego unikać    w pracy z młodzieżą, strategie pomocne w wychowywaniu.

W dalszej kolejności uczestnicy praktycznie ćwiczyli wyciąganie zasobów, kompletowanie siebie i inny w zabawie „jestem dobrym pomagaczem” oraz „słoik zasobów”. Słuchacze mieli również możliwość poprzez „skalowanie” ocenić swoje kompetencje i zastanowić się, nad czym należy popracować i co można ulepszyć.

Na zakończenie zebrani dzielili się swoimi spostrzeżeniami i sugestiami na temat warsztatów w ewaluacji „walizka i kosz”. Odpowiedzi sugerowały użyteczność zajęć i motywację do zmiany oraz sugestie zmiany ćwiczeń dotyczących wypowiedzi o sobie.

„Model pracy z nadpobudliwym dzieckiem”

21 kwiecień 2015 r


Zajęcia rozpoczęły się przypomnieniem idei programu Obywatele dla Demokracji oraz głównych założeń Projektu.

Kolejnym punktem było przywitanie zebranych i przedstawienie prezentacji „Program pracy z trudnym dzieckiem”. Przybliżającej rodzaje zachowań dzieci i sposoby rozpoznawania zachowań niepożądanych.

W dalszej części przedstawiciele instytucji wzięli udział w zabawie „gra w kości” dzieląc się swoimi doświadczeniami. Następnie uczestnicy w zabawie grupowej „minuta” mieli możliwość odczucia jak sprawą indywidualną jest poczucie czasu.

Kolejnym elementem spotkania było przedstawienie strategii pracy z objawami ADHD min. zaprezentowano techniki behawioralne, metody korygujące grupy objawów, model pracy skoncentrowany na rozwiązaniach.

W dalszej kolejności uczestnicy praktycznie ćwiczyli elementy terapii przez zabawę, metodę ruchu rozwijającego, zabawy z elementami kinezjologii edukacyjnej, ćwiczenia relaksacyjne. Na zakończenie zebrani dzielili się swoimi spostrzeżeniami i sugestiami na temat warsztatów.

WARSZTATY - INSTYTUCJE

17 marzec 2015 r

Zajęcia rozpoczęły się przypomnieniem idei programu Obywatele dla Demokracji
oraz głównych założeń Projektu.
Kolejnym punktem było przywitanie zebranych, krótkie przedstawienie się
uczestników, omówienie zasad uczestnictwa. W dalszej części przedstawiciele
instytucji dzielili się swoimi doświadczeniami w kontaktach z dziećmi z
ADHD. Następnie uczestnicy w zabawie grupowej „Skrzynka piracka”
wyrażali swoje oczekiwania i nadzieje związane z warsztatami.
Odpowiadając na zadane pytanie, co mnie tu sprowadza?
Kolejnym elementem spotkania było zaproszenie do świata nadpobudliwego
dziecka, gdzie dosłownie na własnej skórze zebrani mogli wczuć się w rolę
dziecka nadpobudliwego psychoruchowo, podczas pracy szkolnej. Zadanie
polegało na rozwiązaniu testu na logiczne myślenie przy jednoczesnym
śledzeniu prezentacji z akompaniamentem bodźców dźwiękowych, zapachowych i
czuciowych. W dalszej części przedstawiono prezentację „Bagaż ADHD ciężar,
czy wyposażenie” mającą na celu krótkie utrwalenie wiadomości o
nadpobudliwości psychoruchowej.
Kolejnym elementem były zajęcia indywidualne „Ćwiczenie diagnoza”, w którym
uczestnicy na podstawie opisu przypadku dokonywali próby diagnozy.Kolejnym
elementem warsztatów było szukanie dobrych rozwiązań pracy zawodowej.Celem
ćwiczenia z wykorzystaniem technik: „ Rozpoznawanie
rzeki, którą przekroczyłeś”, „Ostatnia deska ratunku”, „Najlepszy dzień w
pracy” była aktywizacja zawodowa, wspólne wypracowanie standardów pomocy
dzieciom i rodzinom nadpobudliwego dziecka. Pomoc w odkrywaniu dobrych
pomysłów, które są pomocne i stanowią zasoby i mocne strony każdego
uczestnika. Warsztaty okraszane były przerywnikami wspólnych zabaw ruchowych,
pląsów i łamigłówek, które miały za zadanie dostarczenie pomysłów
kreatywnej pracy z rodziną.
Na zakończenie zaprezentowano uczestnikom krótkometrażowy film „Cyrk motyli”
przepełniony metaforami, mający uświadomić widzowi poważny problem, jakim
jest brak akceptacji samego siebie oraz brak poczucia własnej wartości a
przede wszystkim, iż odkrycie własnej siły, również sprawstwa zawodowego
sprawia, że wszystko życiu jest możliwe.

Temat wykładu: Neurobiologia i leczenie ADHD

1.      Czego szukamy w grupach objawowych?
2.      Klasyfikacja i ważne zmiany
3.      Objawy ADHD w przebiegu życia
4.      Jak szukamy? Czyli, po co jest potrzebna diagnoza medyczna?
5.      Czego najbardziej się boimy?
6.      Jaki zachowania warto zgłaszać pediatrze
7.      Problemy przetwarzania zmysłowego u dzieci z ADHD
8.      Etiologia ADHD uznana jako wieloczynnikowa
9.      Genetyka i środowisko
10.     ADHD powikłania
11.     Leczenie w ADHD

25 listopada 2014 r po raz drugi w projekcie odbyło się szkolenie dla
przedstawicieli instytucji publicznych tj. policjantów, kuratorów zawodowych
i asystentów rodzin. Podczas szkolenia zrealizowaliśmy:

Temat 1.: „ADHD - wyzwanie społeczne czy negacja?” cd. (prezentacja).
Przypomnienie idei Programu Obywatele dla Demokracji oraz  założeń Projektu
„ADHD wyzwanie społeczne czy negacja?”
Zajęcia grupowe- Zmień problem na wyzwanie – wprowadzenie do rozwiązywania
problemów w kreatywny sposób.

Temat 2.: ADHD – obraz zespołu (prezentacja)
Mity nt. ADHD. Rozpoznanie zespołu poprzez kryteria diagnostyczne. Symptomy
w grupach objawowych zgodnie z DSM V. Konsekwencje ADHD. Proces diagnozy.
Cele i założenia terapii ADHD. Niefarmakologiczne metody leczenia ADHD.

Implikacje ADHD. Na co mają  wpływ osoby żyjące z ADHD-owcami?.

Warsztat: ADHD – objawy choroby i celowe złe zachowania ?
Rozróżnianie zachowań dziecka i dzielenie na grupy objawowe. Omówiono
zachowania z przykładami z życia.
Uczestnicy na koniec zajęć odpowiedzieli na pytania dot. Wartości zajęć oraz
użyteczności zdobytej wiedzy. W większości stwierdzili, ze zmienili swoje
zdanie nt. dzieci z ADHD uświadamiając sobie jak dużą opieką należy je
objąć. Zauważono konieczność wprowadzenia do procesu
edukacyjno-terapeutycznego nauczycieli i rodziców.

28.10.2014 r w siedzibie Specjalistycznej Placówki Wsparcia Dziennego Dla
Dzieci i Młodzieży z ADHD TPD ZOR  Koła Pomocy Dzieciom z ADHD TPD w
Szczecinie  zrealizowaliśmy pierwsze
spotkanie edukacyjne z przedstawicielami instytucji: policji, kuratorów
zawodowych i asystentów rodzin

• Prezentacja projektu, jego założeń i uzyskanych rezultatów oraz opis działań projektowych.
• "Historycznie czy histerycznie" - nazewnictwo, klasyfikacja, etiologia

Dzięki zaangażowaniu i współpracy z Komendą Miejską Policji w Szczecinie,
Sądem Rejonowym Szczecin - Centrum w Szczecinie oraz Miejskim Ośrodkiem
Pomocy Rodzinie w Szczecinie w dniu 20.10.2014 r zakończono rekrutację do
grupy "spotkania edukacyjne z przedstawicielami instytucji" w projekcie
tematycznym "ADHD wyzwanie społeczne czy negacja?"